"Alle Wesen gehen zur Mutter,
Mutter Erde gibt Leben und nimmt es zurück.
Sie ist nicht grausam,sie liebt ihre Kinder,
und ihre Kinder kommen, und suchen Trost.
dann bin ich, wie bei der Geburt, der Mutter am Nächsten."
( indianisch)
Die Liebe entschwindet nie
Augustinus, 5. Jahrhundert
Dr Tod isch nüüt,
i bi nume i ds Näbezimmer überegange.
Ig bi ig, dir sit dir.
Was ig bis itz für Öich bi gsi,
das wirde ni o i Zuekunft für Öich sii.
Gäbet mier dä Name, wo dr mer immer heit gä
u redet äso zu mier, wie dr immer zuemergredt heit.
Redet itz nid imene angere Ton
u machet kes fiirlechs oder truurigs Gsicht.
Lachet o i Zukunft über das,
womer aube zäme glachet hei.
Bätet, o für mi, u lächlet u dänket a mi.
Bruchet mi Name daheime so,
wie dr ne immer bruucht heit,
ohni, dass dr fiirlech wärdet,
ohni o nume ä Schpur vomene Schatte.
Ds Läbä isch no geng so wärtvou wie früecher.
Dr Fade zwüsche n üs isch nid verschrisse.
Wie sött i o us Öine Gedanke verschwinde?
I bi doch nume us Öine Ouge verschwunde.
I bi nid wiit wäg.
Nume loufe n ig itze uf dr angere Site vo dr Schtrass.